تلاش مسئولان برای حل کردن معضل ترافیک پایتخت، مثل دویدنشان روی تردمیل است که هرچه بیشتر تلاش می‌کنند، بیشتر خسته می‌شوند. وخامت ترافیک تهران این روز‌ها مثل مدت مشابه سال‌های قبل و همزمان با رسیدن به روز‌های پایان سال بیش از هر زمان دیگری روی اعصاب کاربران ترافیک است. با این حال راهی هم برای خلاصی از این وضعیت وجود ندارد. در وضعیت موجود کاری از دست پلیس ساخته نیست و مأموران جز اینکه شاهد ماجرا باشند، کاری از دست‌شان برنمی‌آید، مگر اینکه برخی از کاربران با دیدن مأموری که سر چهارراه ایستاده، مرتکب تخلف بیشتر نشوند. در حالی که ترافیک در کشور‌های قانونمند به صورت هوشمند کنترل می‌شود، در تهران همچنان اصرار به حضور میدانی پلیس است. با این حال حضور میدانی پلیس جز اینکه مأموران سفیدپوش را در کلاف سردرگم ترافیک و آلودگی هوا دچار آسیب‌های جسمانی و روانی کند، آورده دیگری ندارد. براساس آمار پلیس، در کشور ما ۱۹میلیون و ۶۱۴ هزار دستگاه خودرو پلاک شده است که ۴میلیون و ۷۰۹ هزار دستگاه آن معادل ۲۴ درصد، در تهران تردد می‌کنند. ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار خودروی سواری و ۴ میلیون و ۷۰۰هزار دستگاه هم موتورسیکلت است. سال ۱۲۷۹ اولین خودرو وارد تهران شد و یک سال بعد از آن سیستم راهنمایی و رانندگی شکل گرفته است که جمعیت آن زمان پایتخت، ۱۲۱ هزار و ۵۸۴ نفر بود. همچنین سال ۱۲۸۴ تعداد خودرو در تهران ۲۱۴دستگاه و جمعیت شهر ۱۵۵ هزار نفر بود. این روند تا سال ۱۳۰۰ که جمعیت خودرویی ۶۰۰دستگاه و جمعیت تهران ۱۹۶ هزار نفر، ادامه پیدا می‌کند و خودرو‌ها شماره‌گذاری و ضوابط مربوط به تردد، تصادف و آیین‌نامه‌ها از این سال به بعد شکل منظمی به خود می‌گیرد. جمعیت خودرویی و جمعیت شهری تهران تا سال ۱۳۳۵ دارای شیب ملایمی بود، اما در سال ۱۳۳۵ یک انفجار جمعیتی هم در شمار خودرو و هم در جمعیت شهری اتفاق می‌افتد و آمار خودرو به ۷۵۰هزار دستگاه و شمار جمعیت تهران به یک میلیون و ۵۶۰ هزار نفر افزایش پیدا می‌کند و این روند با شتاب ادامه می‌یابد تا اینکه تا به امروز جمعیت شناور به حدود ۱۳ میلیون نفر و آمار خودرو به تعداد ۷ میلیون دستگاه رسیده است. البته تعداد خودرو‌هایی که خارج و وارد پایتخت می‌شوند شناور است که در این آمار نیست و تعداد تردد شناور نیز روزانه حدود ۳ میلیون خودروست که این آمار تغییر جمعیت خودرو و جمیعت انسانی و شکل‌گیری وضع موجود را نشان می‌دهد. همزمان با تغییرات جمعیتی انسان و خودرو تغییرات زیادی در گسترش شهر هم با توسعه ناوگان‌های حمل‌و‌نقل عمومی اتفاق می‌افتد که اگر این توسعه رقم نمی‌خورد، معلوم نبود در شهری با ۲۰ میلیون سفر درون‌شهری و مرگ ماهانه ۴۶ نفر در جریان سوانح رانندگی قرار بود چه اتفاقی رقم بخورد. بنابراین با در نظر گرفتن فرایندی که به آن اشاره شد، مشخص می‌شود بهبود وضعیت موجود تنها با اصلاح نگاه مدیران ممکن خواهد بود.
